Vanaf dat moment begon een vruchtbare anatomisch onderzoek, geweven met de fysiologie en pathologie, die zag zijn gepleegd na Vesalius, andere eminente anatomen zoals de eileiders Gabbriello (1523-1563), Lorenzo Bellini (1643 – 1704), Paolo Mascagni (1742 – 1815) en Filippo Pacini (1812-1883). En hier legt de basis voor de oprichting van een Museum van de menselijke anatomie in Pisa, die een adequate plaats zouden kunnen geven tot een groot aantal anatomische preparaten van de bewonderenswaardige vakmanschap en van grote wetenschappelijke en culturele belangstelling. Het Museum voor Anatomie werd opgericht onder Leopold II van Lotharingen om het werk van Thomas Biancini dissector en hoogleraar anatomie en werd ingehuldigd 15 november 1832 als het anatomisch laboratorium. In 1834 Filippo Civinini zette het werk van de regeling met de beschrijving van de anatomische delen en de lay-out van een catalogus die veel van dergelijke voorwerpen aantrekt. Op dat moment, de voorbereidingen werden gehouden rond de 120, maar in 1841 was al 1327, vermeld in "Index van artikelen van het Museum van de menselijke anatomie fysiologie en pathologie-Vergelijkende van ‘Keizerlijke en Koninklijke Universiteit van Pisa", gepubliceerd in 1842. In januari 1856 een nieuwe index werd gepubliceerd in 1617, die nu lijsten met onderdelen, anoniem, getiteld "Het volgende is een samenvatting van de artikelen in de fysiopathologische Museum van Pisa sinds 1842 en verzamelde de hele 1855". [Het is denkbaar dat de nieuwe index kan worden toegeschreven aan Peter Duranti, professor in de menselijke anatomie in Pisa 1851-1886, waarvan de gelovigen (1926) schreef: "De aanpassing van de grote museum, het is volledig toe te schrijven aan hem, die maakte het gemakkelijker om te studeren op het droge de voorbereidingen etc.. studenten. "]

Het Museum van de menselijke anatomie bezet tot in de late 60 op de begane grond van de anatomische afdeling van de School of Medicine en Chirurgie, vervolgens, voor educatieve noden, werd overgebracht naar de tweede verdieping van het gebouw, waar het nu is. [Voor de oorspronkelijke locatie op de begane grond, het Museum van Anatomy werd verwoest door de overstroming november 1944 veroorzaakt door de terugtrekkende Duitsers opgeblazen en dat de borstweringen van de Arno ondermijnd overstroming. Een enorme massa water, modder en puin vielen de lokalen van het museum, waardoor onherstelbare schade aan de voorbereidingen blootgesteld op de planken en vitrines.] Onder de verschillende materiaal bewaard in het Museum van de menselijke anatomie, omvatten een groot osteologische collectie die begint bij het skelet , wordt bereid door inweken de verse, aan de individuele botten, die ook worden verzameld vele variëteiten. U kunt dan kijken naar een interessante collectie van bekkens, de schedels van foetussen voor de studie van de embryologie, beenderen van verschillende kleuren voor praktische demonstraties van uitzonderlijk formaat skeletten en skeletten van verschillende rassen. Onder de vele schedels, twee zijn bijzonder interessant: een van de grote educatieve waarde, presenteert de schedelbotten niet articuleren met elkaar (model explodeerde), om hun individualiteit laten zien, en de andere culturele en historische bezienswaardigheden, daterend zeker voor de periode waarin de wetenschappen van de antropologie en criminologie in de mode waren, meldt een frenologische kaart: op het oppervlak van de schedel zijn aangegeven hersengebieden die werden toegeschreven aan de specifieke functies en mogelijkheden van de menselijke geest. Een mooie collectie sindesmologica biedt verschillende bereidingen met de gewrichten tussen de botten en het ligament apparatuur. Het ministerie van Angiology heeft wel een groot aantal van de voorbereidingen op het hart en de bloedvaten, gemaakt met de techniek van het balsemen en de injectie met gips verschillend gekleurde (rood voor slagaders en aders blauw). De meest opvallende angiological bereidde de nieuwsgierigheid van de waarnemer zijn zeker vertegenwoordigd door de anatomische beelden, geplaatst in een elegante vitrines. De voorbereidingen zijn van verschillende grootte: sommige werden verkregen van kadavers en dus tonen de gehele menselijke organisme in zijn geheel, terwijl andere delen van een lijk en show anatomische details. Naast illustratie van de anatomie van de ingewanden, zijn ze van plan voornamelijk de vasculaire structuren te tonen. Deze beelden tonen anatomische angiologie vele variëteiten van het aantal, de grootte en de topografie, sommige zeer zeldzaam. Mooie shots van de lymfevaten worden gemaakt met kwik, volgens de techniek van Mascagni, maar nu meer van historisch belang en de artistiek-wetenschappelijke demonstratie. Het deel met betrekking tot de ingewanden is groot: er zijn ruim vertegenwoordigd de spijsvertering, ademhaling, zenuwstelsel en urogenitale tractus, vooral mannen. De meeste van deze preparaten tonen aan dat hele organen of delen daarvan, wordt opgeslagen in speciale potjes met alcohol of formaline. Op deze manier is het ook een mooie collectie van conserven foetussen en foetale bijlagen. In aanvulling op de oorspronkelijke voorbereidingen, rechtstreeks verkregen van het lijk, het Museum van de menselijke anatomie heeft veel anatomische modellen vervaardigd uit verschillende materialen, waaronder was en gips, voor de oudere, plastic, voor de meest recente. Er zijn tal van gipsen afgietsels van schedels van de prehistorische door anatomische musea die beroemd zijn geworden voor zeldzame voorbeelden van het werk of de wetenschappelijke discussie die gevoed. Wax, echter, zijn modellen van menselijke embryo’s en dieren in verschillende stadia van ontwikkeling, modellen van de ontwikkeling van verschillende organen, waaronder hart, oog en het centrale zenuwstelsel, en modellen van de anatomie van het oog, het strottenhoofd, en van de ‘oor. U kunt ook een reproductie in was van het menselijk lichaam, op ware grootte, die een jonge man, gespeeld met extreme nauwkeurigheid, in een houding van af te zien, dat maakt dit model een waardevol kunstwerk. De schedel wordt geopend en de dura mater is ingesneden en afgevoerd naar de hersenhelften laten zien, de borstholte wordt geopend en het hart zichtbaar is tussen de verhoogde long, was de voorste buikwand geopend naar de organen, bloedvaten, aderen en zenuwen bloot worden geplaatst in hun natuurlijke thuis. Glas in een stembus wordt uiteindelijk bewaard het dodenmasker, was, Paolo Mascagni, de eerste die perfect beschreven het lymfestelsel. Onder de embryologische preparaten, zijn er verschillend gekleurde wassen modellen dat de belangrijkste fasen van de ontwikkeling van zowel mens en dier te illustreren, variërend van de vroegste stadia van de embryonale ontwikkeling tot aan de foetus voor de geboorte, met de demonstratie en organogenese van ‘ volumetrische groei. In het bijzonder, in een speciale vitrine, is er een groot model van menselijke embryo’s dat kan worden bestudeerd in de verschillende onderdelen als gevolg van de aanwezigheid van een systeem van hefbomen die de beweging van de verschillende onderdelen van het embryo mogelijk te maken. Een zeldzame collectie van foetale skeletten, variërend van 60 dagen van het leven tot aan de geboorte, compleet deel embryologie. Het Museum van de menselijke anatomie is ook materiaal van archeologisch belang, met inbegrip een rijke inzameling van pre-Columbiaanse Peruaanse vazen.

Deze schepen behoren tot de culturen pre-Inca Chimu en Chancay de kust van Peru en dateren uit een periode tussen de twaalfde en zestiende eeuw maken deel uit van de begrafenis en bevatten voorstellingen van antropomorfe, zoömorfische of phytomorphic. Op dezelfde pre-Columbiaanse collectie behoren mummies, schedels en ernstige goederen (gereedschap, jeu de boules, textiel, enz..) Welke zijn zeker een belang in de medische wetenschap. Twee mummies (spontane mummificatie te wijten aan het droge klimaat van de Peruaanse kust) zijn goed bewaard gebleven en hebben een typische houding van de foetale schedel ook een kunstmatig vervormd is. Nog indrukwekkender is in plaats daarvan een verzameling van opgezette hoofden, van een Peruaanse familie waarvan de leden werden onthoofd: aan de hoofden van twee kinderen een paar maanden noot. [Deze kostbare materiaal heeft bereikt, de pre-Columbiaanse Museum van de menselijke anatomie deel door Peruaanse opgravingen die tussen 1860 en 1870 uitgevoerd door Charles Regnoli, een geleerde aan de universiteit van Pisa. Echter, er zijn documenten waaruit blijkt dat in 1894 de barones Elisa de Boilleau, namens Baron Charles de Boilleau, drie dozen met de toenmalige Museum mummies en ander materiaal pre-Columbiaans Peru geschonken. Baron Charles de Boilleau zou heel goed zijn materiaal van opgravingen in Peru, na de Franse consul in Lima tijdens het bewind van Napoleon II. Na de val van het tweede keizerrijk, verhuisde hij naar Pisa in 1877, het gebouw dat nog steeds zijn naam draagt. Dit materiaal pre-Columbiaanse uiteindelijk samengevoegd, waarschijnlijk in de bodem van de bestaande Regnoli het Museum van de menselijke anatomie.] Onder de verschillende mummies in handen van het museum, twee Egyptische. Een van hen is nog steeds in haar oorspronkelijke sarcofaag, prachtig bewaard gebleven en geschilderd in felle kleuren.

Deze mummie werd onlangs onderworpen aan een onderzoek van de computertomografie (CT), die het gebrek aan organen in de borst-buikholte gemarkeerd is, afgezien van de aanwezigheid van een "pakket" van materiaal op een snij- anterolaterale buikwand, waardoor was zeker beoefend ingewanden, onmisbaar in het proces van balsemen beoefend door de oude Egyptenaren. Langs de gangen van de afdeling van de menselijke anatomie, kunt u genieten van een opmerkelijke reeks van anatomische platen door Paolo Mascagni, die op Pisa onderwezen in 1800. Deze tabellen van verschillende grootte, in een uitstekende staat van bewaring en opvallend levendige kleuren en nauwkeurige serie die erin slaagt om te ontdekken de kleinste anatomische details.

Veel studenten bezoek aan het Museum van de menselijke anatomie aan de mooie werken van de mannen van genie te bewonderen. Er is een duidelijke wens om onderwijs-en culturele activiteiten te vergroten, dat, in de overtuiging dat het van groot belang is voor de vorming van jonge mensen, de verspreiding van wetenschappelijke kennis en kennis van de geschiedenis