Timpanaro collectie: De collectie van Sebastian Timpanaro, waarvan de catalogus online beschikbaar is, werd geschonken in 1957 door zijn vrouw en zoon van de geleerde aan de toenmalige Instituut voor Kunstgeschiedenis geregisseerd door Ragghianti. De collectie bestaat uit meer dan duizend stukken en onderscheidt zich in het bijzonder het onderdeel acht van de twintigste eeuw. De 195 etsen van Giovanni Fattori, ook aanwezig in meer dan een run, samen met enkele van zijn tekeningen zijn een uitzonderlijk erfgoed. Een van de belangrijkste namen in de collectie zijn onder Timpanaro Morandi, Bartolini, Levi, Peyron, Birolli, Carra, Fazzini, Cantatore, Montale, Guttuso, Roses, Viviani, Manzu. De gaven van de kunstenaars: Het hoger beroep werd Ragghianti, in 1958, aan Italiaanse en buitenlandse kunstenaars om samen te werken het verbeteren van de collectie met giften van hun werken gaven resultaten ontmoet graag en gul reacties. Onder de kunstenaars vertegenwoordigd in de collectie kan worden gemeld Accardi, Baj, Campigli, Capogrossi, Carra, Casorati, Ciarrocchi, Consagra, Conti, De Witt, Farulli, Fazzini, Fontana, Grieks, Manzoni, Manzu Treccani, Weduwe, Viani, Viviani. Relevant zijn voor de kwantiteit en kwaliteit is de kern van het futuristische werk geschonken in 1965 door architect Mario Chiattone, waardevol bewijs van een productie van de hoogste in de panorama van de Italiaanse architectuur van onze eeuw. Het indienen van eeuwige Calcografia National: In 1967 werd de Calcografia Nazionale in Rome verleende het indienen van prenten en tekeningen van een groot aantal opnamen, vaak in negentiende-eeuwse edities. Directories van numismatiek, zijn de glyptics, beeldhouwwerken, geflankeerd door oude en stedelijke manier van vertaling naar een groot aantal opnames, zowel artistiek en antiquarische reikwijdte (van Rafaël, Michelangelo, Albani, Reni, Poussin en anderen). De documentaire erfgoed: De prenten en tekeningen heeft een schat aan documentatie online beschikbaar in een deel, bestaat uit materialen die door kunstenaars en galeries over een periode uit de jaren vijftig tot de jaren zeventig van de twintigste eeuw. Dit zijn documenten met betrekking tot tentoonstellingen op verschillende locaties van Italië en bevat een aantal artikelen 3500 met inbegrip van kleine catalogi, brochures, folders, brochures en uitnodigingen, affiches bevatte een honderd artistieke, politieke en satirische, visitekaartjes, foto’s, knipsels en recensies uit kranten en tijdschriften, proeven, curricula en andere kunstenaars. Deze opmerkelijke document is een handige database om de verschillende artistieke stromingen bestuderen en werpt licht op de geschiedenis van publieke evenementen waar kunstenaars deelnamen. Het is ook bewaard gebleven in de prenten en tekeningen waardevolle handgeschreven correspondentie het documenteren van de levende relatie tussen de verstreken "meesters van de kunst," Charles Louis Ragghianti en de daarop volgende directeuren en docenten van het Instituut voor Geschiedenis van de Kunst. De Vakgroep Geschiedenis van de Kunst bezit een rijke verzameling van fotomateriaal met betrekking tot kunstwerken en geschenken Timpanaro verzameling van kunstenaars.
Tentoonstellingen: De prenten en tekeningen is een promotor van nationale en internationale evenementen en bood hun betrokkenheid bij activiteiten georganiseerd door instellingen van onbetwiste prestige.

Onder de meest recente tentoonstellingen zijn onder meer: ​​Graphic twintigste-eeuwse Italiaanse. Verzameling Timpanaro, Cortona (1986), De Italiaanse stillevens graphics van de 900, Pisa (1995), Cezanne, Fattori en 900 Italiaans, Livorno (1998);
Luigi Bartolini: Collectie van gravures Timpanaro, Florence (1998);
Entr’acte: Hedendaagse Kunst in Toscane industrie, Pontedera Piaggio Museum (1998), Aan het eind van de eeuw: Honderd jaar architectuur, Tokyo, Keulen, Chicago, Los Angeles (1998-2000);
De Metropolis Project Futurist on-mogelijk, Florence (1999), keer op keer. Carlo Ludovico Ragghianti en het karakter van de filmische visie, Lucca (1999), Italië jaren ’50: een internationale dialoog, New York (1999);
De Musea van de universiteit van Pisa: cultuur, onderwijs, onderzoek, Pisa, Palazzo Lanfranchi (1999), Italiaans Futurisme 1909-1918, Rome, Hannover (2001), Hommage aan Timpanaro, Pisa, Palazzo Lanfranchi (2001-2002).